Vandaag een wandelingetje van 20 + kilometers gemaakt. Helemaal vanaf ons appartementje, via het gemeentehuis, naar de muziektempel van Rem Koolhaas, dan naar het kunstpark Jardin de Serralves (museum hebben we maar ff overgeslagen) en daarna door naar Foz, naar het strand aan de Atlantische oceaan.
Maar goed, we beginnen bij het begin, ons hotel. vroeg weggegaan om bij een speciaal restaurantje te lunchen. Porto heeft nm ook zijn eigen soort van HotDogs, oftewel broodjes met worst. De beste worden geserveerd bij The Dog, naast het muziekhuis van Rem Koolhaas. Dus we bestellen broodjes, de huisspecialiteit met brie, honing en uien in port gemarineerd. En natuurlijk de 'simple' kortom de simpele! Maar helaas! We krijgen we dus geen broodjes worst, maar 2 broodjes met kalfs-schnitzel. Ingredienten klopten wel, de wijn was heerlijk ook het bier... maar geen worst.... Ach, we zullen wel weer eens niet in ons gebrekkig Portugees duidelijk gemaakt kunnen hebben wat nu onze vraag was. Uiteindelijk bleek het wel de betere keus, want vanaf The Dog hadden we nog een stevige wandeling, met een tussenstop bij een platenzaak. Die was niet makkelijke te vinden, dus weer extra kilometers gemaakt!
De rooftopbar en restaurant van Rem Kooshaas, bovenop de muziektempel bleek helaas gesloten, wegens Covid 19. Aangezien we net geluncht en gegeten hadden, geen probleem. Dachten we.....
Daarna op zoek naar een park vol met kunst, een Jugendstill villa en museum. Eigenlijk redelijk makkelijk gevonden, alleen moesten we door allerlei achterwijken, villawijken en nog meer vreemde Portugese architectuur, of beter afbraak beleid. Er wordt hier nm ontzettend veel gesloopt om nog meer winkelcentra te bouwen!
Het kunstpark Serravalles hebben we uiteindelijk gevonden, maar ons water was inmiddels op en het restaurantje / bar in het park was dicht (uiteindelijk niet, maar dat zagen we niet, want er was alleen een kelderbar!). Dus op de laatste reservers door naar Foz, het kustplaatsje net buiten de monding van de Douro. Meteen het eerste strandtentje genomen en daar heerlijk uitgewaaid aan een tafeltje boven het strand. Compleet gedehydradeerd Op deze route kwamen we nm geen enkele supermarkt of wat tegen!
Arny vervolgens nog ff een kwartiertje op en neer naar de boulevard van .... geen idee net op de grens van Fozz en Mahintozzz of zoiets. Was niet veel te zien, wel fotogeniek.
Ons plan was om terug te gaan met de beroemde Tram 1, de eerste electrische tram in Europa. Helaas, als hij al was gegaan, daan waren we net een kwartiertje te laat voor de laatste rit terug naar Porto. (online stonden dat de laatste om 22 uur zou gaan, maar schijnbaar niet op maandag). Maar door een staking ging het feestje niet door. Gelukkig reden de bussen wel, anders hadden we nog eens 20 km moeten lopen om terug te komen bij ons hotel! Dat was dus een dure taxirit geworden. Maar de bussen reden gelukkig wel en een portugees meisje heeft ons ook nog geholplen om de juiste buslijn uit te kiezen. Vervolgens bleek de bus gevuld met Duitsers en Nederlanders, die ook de tram hadden willen nemen. Maar we konden gelukkig wel de laatste 2 zitplaatsen bemachtingen op de 1e etage van de bus!
Onze Mexicaan bij ons hotel was helaas ook gesloten, net als veel andere restaurants in de omgeving. Dus maar Leticeria, het biertuintje bij ons om de hoek. Bij navraag bleek hun keuken zelfs nog open, maar helaas de vegetarische hamburgers waren op. Eigenlijk was alles op, op 2 gerechte na. Humus Pitas en een broodje 'pulled pork'. Geen zin om weer te moeten zoeken naar een leuk eettentje hebben we dag maar genomen. Het bleek gelukkig geen slechte keus, lekker gegeten!
No comments:
Post a Comment